Zorluk diye birşey yok!
Merhaba! Tanıtın, benim adım Witsqa Fadhilah Adnan. Endonezya'dan geldim. Hacettepe Üniversitesi'nden mezun olup 2018 yılı başında mezun oldum. İşte, tecrübemi ve kendimi yabancı bir öğrenci olarak hissettiğim şeyleri Türkiye'de yaklaşık 4.5 yıl (1 yıl Türkçe hazırlık ve 3.5 yıl Üniversitede eğitim) paylaşmayı düşünüyorum.
Türkiye'de yabancı bir öğrenci olmak kolay bir mesele değildir. Sadece hayal etsem bile biraz garibim. 2013 yılı benim için çok önemli bir yıl oldu, çünkü o yıl, Türkiye'de okulumu devam etmeye karar verdim. Türklerle ilk görüştüğümüzde çoğu sormuş, neden Türkiye ki? Ailem görüşlerinden dayanarak, küçük ailemdeki tek kızımdan dolayı asıl onlar beni isteksizce yurtdışında yalnız bıraktı. Bununla birlikte, Türkiye, Müslüman nüfusun çoğunluğuna sahip olduğu için rahatlayabilirler. O zamandaki çoğu arkadaşlarım ve akrabalarım bana şöyle sordu,
"Türkiye'ye gidebilmek icin kaç cuz ezberledin ki?"
Diğerleri,
"Orada pek çok çöl olur, değil mi?"
O zamanda Endonezyalıların Türkiye'yi yanlış yorumlaması vardır. Çoğu zaman Türkiye'nin Arapça ile konuştuğunu hatta Arap ülkelerinden biri olduğu düşünülüyordu. Bununla birlikte, Endonezya ve Türkiye arasındaki işbirliği ilişkisinin yanı sıra daha iyi kurulmuş. Bunun ne kadar yoğun olursa, Endonezya vatandaşlarının Türkiye hakkındaki görüşleri de o kadar açık olacaktır. Görüyorum ki, iki ülke arasındaki ilişkilerin gelişimi çok hızlı bir şekilde ilerliyor ve bu elbette hepimiz için iyi bir haberdir.
Bunun dışında, diğer Türkler gibi yaşama, yemek yeme ve içecek içtikten sonra, Türklerin çok milliyetçi, misafirperver, merhametli ve mümkün olduğunca çok yardımsever olduğunu giderek daha fazla anlamıştım. En azından, Türk karakteristikleri hakkında sorulduğunda aklıma öyle takılıp kalmıştı.
Beni bu ülkeden daha çok hayran ettiren, yerel yönetimin (devlet) toplumun refahını sağlama konusunda ne kadar başarılı olduğunu gösteriyor. Sadece yabancı vatandaşlarına değil, aynı zamanda ben de aynı fırsatı buldum. Örneğin, belediye'den ücretsiz kurslar ve benzeri faaliyetler yararlanmasıdır. Unutmamak amacıyla her zaman Türkiye’de öğrendiğim güzel şeyler yazmaya çalıştım. Umarım ki Endonezyalılar faydalarını alabilecektir.
Eğitim döneminde oldukça aktiftim. Amacım Türkçe'yi daha yoğun bir şekilde uygulayabilmektir. Böylece Türkçe ile hazırlayan konferanslara, seminerlere ve toplantılara katılmaya çalıştım. Çeşitli etkinliklerin yanı sıra, her gün Türk arkadaşlarımdan yeni bir kelime, deyim yada atasözleri öğretmeyi rica ettim. Ve gerçekten bana yardım ettiler!
Bir dönemde, Ataturk Inkilap Tarihi, zorunlu bir ders aldığımı hatırlıyorum. O dersi almaktan korktum. Diğer derslerde %100 Türkçe kullanmasına rağmen matematiğinde dilinin kullanımı Ataturk Inkilap Tarihi kadar ağır değildir. Ancak Atatürk Inkilap Tarihi tam teorik bir derstir. Kesinlikle yabancı terimlerle şık karşılaşacaktır diye düşündüm. Tabii ki, hocam sınıfın önünde konuşurken tüm içeriğini anlamam zorlaşıyordu. Not bile tutamadım. Sonunda, sınava yaklaşırken sınıf arkadaşlarının notlarını kopyaladım. Ondan sonra Türk arkadaşımdan bana yardım etmesini istedim. Onlardan gelen yardımı hayatım için çok büyük bir etkiye sahip olduğunu anlamıyor olabilirler ama gerçekten çok takdir ediyorum. Yorulmadan bana test edilecek materyalin içeriğini anlamamı sağladı. İlk başta O ders notumu okuyup bölümleri bölümlere ayırmıştı. Okuduğunu anlatıp anlamadığım yerlerini sordum. Ben tekrar anlatmak isteniyordu ve zaten anlamış olduğum herşeyi yazarak sona erdi. İşlem neredeyse bütün gün yaptık. Aslında onun kendisi çalışacak konular da vardı, ancak bana yardımcı olmak için zaman ayırmaktan mutluluk duyuyordu. Onun gibi insanlarla tanıştığım için minnettarım.
Diğer unutamayacağım bir değerli deneyim; Suriye, Afganistan, vb. ülkelerden mültecilerle görüşme imkânı olması. Türk Kızılay tarafından kolaylaştırılmış ve Ankara'da bulunan Endonezyalı öğrencileri Suriye, Afganistan, vb. çocuklarla oynamaya muhteşem bir firsattır. Açıkçası, İnsani yardım ve hayırsever alanlara daha fazla ilgi duyuyorum. Türk Kızılay imkanı ile gözlerim daha da açıldı.
Türkiye'de okuduğum kolay bir iş olmadığını ilk varsayımımda doğru olmadığını demektir. Türk arkadaşlarımın, yabancı arkadaşlarımın ve Endonezyalı arkadaşlarımın yardımı ve samimiyeti ile Türkiye'de yaşamımı olumlu etkiliyor. Büyük bir tevazuyla, Elhamdülillah, şükürler olsun ki mezun olabilirim. Dersini Türkçe görmüş bir yabancı uyruklu öğrenci, Matematik bölümünden erkenden mezun olabildi. Bütün bunlar, arkadaşlarımın yardımı olmadan ve tabii ki sevdiklerimin duaları olmadan asla yapamam. Iyiki varsınız. Çok teşekkür ederim.
Endonezya'dan Türkiye'ye özlemi selamlar.

Mail adresim: witsqa8@gmail.com
Facebook: Witsqa Fadhilah Adnan
Instagram: witsqafa